فقره اول مادهء شصت و یکم قانون اساسی حکم میکند که :

رئیس جمهور با کسب اکثریت بیش از پنجاه فی صد آرای رأی دهند گان از طریق رأی گیری آزاد ، عمومی ، سری ومستقیم انتخاب میگردد.

لطفآ خوب ، دقت کنید بیش از پنجاه فی صد آرای رأی دهند گان . فلسفه ضرورت دور دوم در اصل اکثریت مطلق یا بدست آوردن بیشتر ازپنجاه فی صد مضمر است . یعنی در سیستم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ، رییس جمهور با اکثریت نسبی انتخاب شده نمی تواند، بنا برین چون یک کاندید در دور اول اکثریت بیش از پنجاه فی صد آرای رأی دهند گان را بدست آورده نمی تواند ، دور دوم دایر میشود تا بیشتر از پنجاه فی صدآرارا بدست آرد . منطق رویارویی دو نفر در دور دوم هم درهمین اصل اکثریت بیش از پنجاه فی صد نهفته است . یعنی اگر کاندیدان باز هم مانند دور اول بیشتر از دو نفر باشند باز هم امکان دارد یک کاندید بیش از پنجاه فی صد آرا را بدست آورده نتواند . باآنچه گفته آمدیم سه نتیجه ذیل بدست می آید.

اول - اصل اکثریت مطلق ، معامله گری بین نفر اول و دوم را ناممکن میسازد . از دونفری که در اخیر باقی می مانند ، یکی حتمآ بیش از پنجاه فی صد آرای رأی دهند گان را باید بدست آورد. به این ترتیب کناره گیری یک کاندید به نفع کاندید دیگر ، اصل اکثریت مطلق یعنی اکثریت بیش از پنجاه فی صد را ازبین برده نمی تواند. نفری که بصورت نسبی بیشترین آراء را حاصل نموده ولی این بیشترین آراء کمتر از پنجاه در صد است ، به حیث رییس جمهور انتخاب شده نمی تواند .

دوم - شخصی که از نظر رای مردم در موقف سوم قرار میگیرد ، بصورت اتوماتیک خلای معامله گر را پر میکند. به این معنی که در صورت وفات ، مریضی صعب العلاج ، کناره گیری یا به هر دلیل دیگری که یکی از دو کاندید اول یا دوم از صحنه انتخابات خارج شود ، کاندیدی که در موقف سوم قرار دارد بصورت اتوماتیک در مقام دوم قرار میگیرد و جای کاندید غایب را پر میکند. درین حالت ، انتخابات باید بین نفر اول و نفر سوم که جانشین نفر دوم میشود ، صورت بگیرد.

سوم - هرگاه بین دور اول و دوم انتخابات ، تمام کاندید ها به دلایل مختلف از جریان انتخابات خارج شوند ،کاندید واحد ، بدون تدویر انتخابات رییس جمهور شده نمی تواند. بطور مثال ،اگر خدا نا خواسته از جمله نه کاندیدی که در دور اول شرکت کرده اند ، هشت نفر فوت کنند. مثلا اگر امسال تمام هشت کاندید به دلایل گونه گون ، از صحنه انتخابات غایب شوند به استثنای مثلآ داود سلطان زوی . درین صورت ، داود سلطان زوی نمیتواند بدون آنکه دور دوم انتخابات را بگذراند و بدون بدست آوردن اکثریت بیش از پنجاه فی صد ، رییس جمهور شده نمی تواند.
در یک حالت بسیار غیر عادی دیگر ، اگر بعد از دور اول انتخابات هشت کاندید ، در اثر تهدید یا تطمیع هر یک به نوبت به نفع یک شخصیت نیرومند، کناره گیری کنند ، این یگانه کاندید باقیمانده بدون انتخابات دوره دوم و بدون بدست آوردن اکثریت بیش از پنجاه فی صد رییس جمهور شده نمی تواند. در چنین حالت انتخابات برای یکنفر باید تدویر یابد . امکان دارد شصت فیصد مردم به او رای مخالف بدهند. مثلآ اگر فردا همه به نفع گل آقا شیرزی به نوبت کناره گیری کنند، او بدون بدست آوردن اکثریت بیش از پنجاه فی صد آرای رأی دهند گان ، به مقام ریاست جمهوری تکیه زده نمی تواند.

مطالب متذکره فوق در تما م کشور های جهان که انتخابات ریاست جمهوری از طریق رأی گیری آزاد ، عمومی ، سری ومستقیم صورت میگیرد همین گونه است.

بطور مثال اصل یکصد و هفدهم قانون اساسی ایران ، چنین حکم میکند:

- رئیس جمهور با اکثریت مطلق آراء شرکت کنندگان ، انتخاب می شود، ولی هرگاه در دور نخست هیچ یک از نامزدها چنین اکثریتی بدست نیاورد، روز جمعه هفته بعد برای بار دوم رای گرفته می شود. در دور دوم تنها دو نفر از نامزدها که در دورنخست آرای بیشتری داشته اند شرکت می کنند، ولی اگر بعضی از نامزدهای دارنده آرای بیشتر، از شرکت در انتخابات منصرف شوند، از میان بقیه ، دو نفر که در دوره نخست بیش از دیگران رأی داشته اندبرای انتخاب مجدد معرفی می شوند.

ویا ماده هفتم قانون اساسی فرانسه و ترجمه آن به انگلیسی :